مقدمه
آینده از آن کسانی است که بتوانند به نحو مناسبی برای آن برنامه ریزی نمایند . هر شخص حقیقی و حقوقی در صورتی میتواند موفق باشد که با توجه به پیش بینی اوضاع آینده ،برنامه ریزی های لازم را به انجام رساند . بنابراین پیش بینی عنصر کلیدی در کلیه تصمیم گیری های اقتصادی ،سرمایه گذاری و … میباشد .
این عجب نیست زیرا اثر بخشی نهایی هر تصمیمیبه نتایج وقایعی بستگی دارد که به دنبال آن تصمیم روی میدهد . پیش بینی جوانب غیر قابل کنترل این وقایع قبل از تصمیم گیری ،انتخاب بهترین تصمیم را تسهیل میکند . به طور کلی میتوان هدف از پیش بینی را کاهش ریسک در تصمیم گیری دانست .
از آغاز تاریخ بشر ،انسان درصدد پی بردن به قاعده و نظم موجود در پدیدهها و رویدادهای جهان اطراف خود بوده است . بدین جهت به کشف قوانین ،اصول و نظریههای حاکم بر پدیده و رویدادها نایل آمده است . اما باید توجه داشت که این قوانین تحت شرایط خاص اعتبار دارد که مهمترین آن ثبات و استمرار وقوع پدیده هاست .
به عبارت دیگر در استفاده از روش علمیبرای پیش بینی وقوع پدیدهها در جهان پیش فرض آنست که این پدیدهها اتفاقی و بی نظم نبوده و قابل پیش بینی است . در غیر این صورت انجام پژوهش علمیغیر ممکن بود . تحقیق علمیکه همان کاربرد روش علمیاست در جستجوی شرایطی است که تحت آن پدیده خاصی رخ میدهد و یا رخ نمیدهد .
برای تحقیق تعریف های گوناگون ارائه شده است . اما در یک تعریف ساده تحقیقی عبارت است از : «فرایند جستجوی منظم برای مشخص کردن یک موقعیت نامعین » بنابراین تحقیق فرایندی است که از طریق آن میتوان درباره «ناشناخته » به جستجو پرداخت و نسبت به آن شناخت لازم را کسب کرد . در این فرایند از چگونگی گرد آوری شواهد و تبدیل آن به یافته های تحت عنوان «روش شناسی » یاد میشود . روش شناسی تحقیق درصدد آن است که داده ها به گونه ای گرد آوری و مورد تفسیر قرار گیرد که ابهام حاصل از آنها به حداقل ممکن کاهش یابد .