برای رعایت حریم خصوصی نام نگارنده و استاد راهنما در سایت درج نمی شود
(در فایل دانلودی نام نویسنده و استاد راهنما موجود است)
1-1 مقدمه 7
1-2 بیان مسأله 9
1-3 اهمیت وضرورت پژوهش 13
1-4 اهداف کلی و اختصاصی پژوهش 15
1-4-1 هدف کلی 15
1-4-2 اهداف اختصاصی 15
1-5 سؤالات پژوهش 15
1-6 متغیرها 16
1-6-1 متغیرهای پیش بین: 16
1-6-2 متغیر ملاک 16
1-6-3 متغیر مقایسه ای: 16
1-7 تعاریف مفهومی و عملیاتی 16
1-7-1 تعریف مفهومی آمادگی برای بی حوصلگی 16
1-7-2 تعریف عملیاتی آمادگی برای بی حوصلگی 16
1-7-3 تعریف مفهومی هیجان خواهی 17
1-7-4 تعریف عملیاتی هیجان خواهی 17
1-7-5 تعریف مفهومی پرخاشگری 18
1-7-6 تعریف عملیاتی پرخاشگری 18
1-7-7 تعریف مفهومی معنا و هدف در زندگی 19
1-7-8 تعریف عملیاتی معنا و هدف در زندگی 20
1-7-9 تعریف مفهومی انگیزش تحصیلی 20
1-7-10 تعریف عملیاتی انگیزش تحصیلی 20
2-1 مقدمه 22
2-2 شواهد نظری در خصوص بیحوصلگی 24
2-2-1 دیدگاه روانکاوی : 24
2-2-2 رویکرد تحولی : 25
2-2-3 رویکرد اسنادی : 26
2-3-1 سایر نظریه ها و پژوهشهای روانشناختی بیحوصلگی 28
2-3-2 دیدگاه فیزیولوژیکی : 30
2-3-3 رویکرد عوامل صنعتی- انسانی : 32
2-3-4 مدل اجبار- تلاش 36
2-3-5 مدل مقاومت 37
2-3-6 مدل بیحوصلگی به عنوان یک سازه ی اجتماعی 39
2-4 اندازه گیری وسنجش آمادگی برای بیحوصلگی : 42
2-4-1 مقیاس آمادگی بیحوصلگی (BPS) 43
2-5 پیش بینی کنندههای بیحوصلگی : 43
2-5-1 هیجان خواهی : 43
2-5-2 خشم و پرخاشگری: 45
2-5-3 معنا در زندگی : 46
2-5-4 انگیزش تحصیلی 49
2-6 پیشینه تجربی 51
2-6-1 تحقیقات انجام شده ساختار عاملی BPS : 51
2-6-2 تحقیقات انجام شده پیش بینی کننده ها ی آمادگی برای بی حوصلگی 56
2-7 خلاصه فصل دوم : 58
3-1 روش 55
3-2 جامعه، نمونه و روش نمونه گیری 55
3-3-1 مقیاس هیجان خواهی زاکرمن – فرم پنجم 55
3-3-2 مقیاس پرخاشگری باس و پری 56
3-3-3 مقیاس معنا و هدف زندگی 57
3-3-4 مقیاس انگیزش تحصیلی: 57
3-3-5 مقیاس آمادگی برای بیحوصلگی (BPS): 57
3-4 روش جمع آوری داده ها 58
3-5 روش های تجزیه و تحلیل داده ها: 58
4-1 مقدمه 60
4-2 بخش توصیفی 60
4-3 بخش استنباطی و پاسخ به سؤالات پژوهشی 61
4-3-2 روایی سازه 67
5-1 مقدمه 85
5-1-1 سؤال 1: مؤلفه های آمادگی برای بی حوصلگی در دانشجویان ایرانی کدامند؟ 85
5-1-2 سؤال 2: آیا هیجان خواهی، خشم و پرخاشگری، معنا و هدف در زندگی و انگیزش تحصیلی می توانند آمادگی برای بی حوصلگی را در دانشجویان ایرانی پیش بینی کنند؟ 88
5-1-3 سوال3: آیا ماجراجویی و هیجان زدگی، تجربه جویی، بازداری زدایی و حساسیت نسبت به یکنواختی و ملال می توانند آمادگی برای بیحوصلگی را در دانشجویان ایرانی پیش بینی کنند 89
5-1-4 سؤال4) آیا پرخاشگری کلامی، پرخاشگری بدنی، خشم و بدگمانی می توانند آمادگی برای بیحوصلگی را دانشجویان ایرانی پیش بینی کنند؟ 90
5-1-5 سوال 5) آیا انگیزش درونی و بیرونی می توانند آمادگی برای بیحوصلگی را در دانشجویان ایرانی پیش بینی کنند؟ 91
5-1-6 سؤال 6: آیا میزان آمادگی برای بیحوصلگی در دانشجویان دختر و پسر متفاوت است؟ 92
5-1-7 سؤال 7: آیا میزان آمادگی برای بیحوصلگی بر حسب مقطع تحصیلی متفاوت است؟ 93
5-1-8 سؤال 8: آیا میزان آمادگی برای بیحوصلگی بر حسب رشته تحصیلی متفاوت است؟ 93
5-2 محدودیتهای این پژوهش : 93
5-3 پیشنهادات برای پژوهش آتی : 94
مقدمه
بیحوصلگی[1]، یک حالت روانی است که با فقدان توجه و تمرکز مشخص میشود (میکلاس و ودانویچ[2]،1993). پدیده بی حوصلگی بر اساس پنج بعد عاطفی (احساسات ناخوشایند و بیزاری آور)، شناختی (ادراک زمان تغییر و تحریف یافته)، فیزیولوژیکی (برانگیختگی پایین)، ابرازی (تظاهرات چهره ای، بدنی و کلامی)، و انگیزشی (انگیزه تغییر فعالیت و یا ترک موقعیت) تعریف می شود (آلرک[3]، نت[4]، توماس[5]، گوتز[6]، لیا [7]و دنیلز[8]،2010). بیحوصلگی شامل پردازشها و فرآیندهای عاطفی، شناختی، فیزیولوژیکی، ابرازی، و انگیزشی ویژهای، همراه با پردازش هیجانات همزمان است. با این حال، آن فراتر از یک حالت بی اثر است که فقط به فقدان لذت و علاقه اشاره دارد (پیکرون[9]، گوتز، دنیلز، استاپنیسکی[10]، و پری[11]، 2010).
با ارائه توضیح فوق، بهتر است بیحوصلگی یک هیجان ویژه در نظر گرفته شود، که ممکن است اغلب در افراد نادیده گرفته شود، زیرا در مقایسه با هیجاناتی مثل خشم و اضطراب چندان مشهود و آشکار نیست (پیکرون و همکاران، 2010).
نگاهی به عرصه های پژوهشی نشان می دهد که بی حوصلگی توسط محققان معاصر مورد بیتوجهی قرار گرفته است؛ چرا که بررسیهای اندکی در رابطه با آن انجام شده است (لوهرمان[12]، 2008). همچنین، بیحوصلگی معمولاً از حوزه هیجانات حذف شده است (لوییس[13] و هاویلند[14]– جونز[15]، 2000). بدین معنی که بر اساس مطالعات فراتحلیلی مشاهده می شود که دربارهی استرس امتحان، در حدود 1000 مطالعه به انجام رسیده است، ولی با این حال فقط مطالعات معدودی در مورد بیحوصلگی در مدرسه و دانشگاه یا بیحوصلگی اوقات فراغت انجام شده است (پیکرون، گوتز، تیتز، و پری، 2002).
به هر حال با آنکه بیحوصلگی تجربه مشترک و فراگیر انسانهاست، اما پیشینه نظری و تجربی کمی دارد (وودانویچ،
