برای رعایت حریم خصوصی نام نگارنده و استاد راهنما در سایت درج نمی شود
(در فایل دانلودی نام نویسنده و استاد راهنما موجود است)
فصل اول
کلیات
1-1 مقدمه. 2
1-2 بیان مسئله. 4
1-3 ضرورت و اهمیت تحقیق 8
1-4 اهداف پژوهش 10
1-5 متغیرهای پژوهش 10
1-6 پرسش پژوهش 10
1-7 تعاریف مفهومی متغیرها 11
1-7-1 نشانگان اعتیاد به اینترنت. 11
1-7-2 کنترل هیجانی 11
1-7-3 ابرازگری هیجانی 11
1-7-4 سیستمهای مغزی رفتاری 11
1-8 تعریف عملیاتی متغیر ها 13
فصل دوم
مروری بر مطالعات انجامشده
2-1 مبانی کلی اعتیاد به اینترنت (تعریف، شیوع، عوامل موثر ) 15
2-2 دیدگاههای نظری 22
2-3 هیجان. 26
2-3-1 دیدگاههای نظری هیجان. 26
2-3-2 ابرازگری هیجانی 28
2-3-3 کنترل هیجانی 29
2-4 سیستم مغزی رفتاری 31
2-4-1 تعریف سیستمهای مغزی /رفتاری 32
ب )پیشینه پژوهشی 34
پژوهشهای داخل کشور. 34
پژوهشهای خارج از کشور. 38
2-5 جمع بندی 43
فصل سوم
روش تحقیق
3-1 روش پژوهش 45
3-2 جامعه آماری پژوهش 45
3-3 نمونه پژوهش و روش نمونه گیری 45
3-4 توصیف ابزارهای پژوهش 46
3-4-1 پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ (IAT) 46
3-4-2 مقیاس BIS/BAS کارور و وایت. 46
3-4-3 پرسشنامه ابرازگری هیجانی (EEQ) 47
3-4-4 پرسشنامه کنترل هیجانی (ECQ) 48
3-5 روش اجرای پژوهش 49
3-6 روش آماری تحلیل دادهها 49
فصل چهارم
تجزیه و تحلیل داده ها
4-1 نتایج توصیفی 51
4-1-1 ویژگیهای جمعیتشناختی 51
-فراوانی پاسخ دهندگان براساس تعداد خواهر برادر. 51
– فراوانی پاسخ دهندگان بر اساس فرزند چند خانواده. 52
– فراوانی و درصد رشته تحصیلی پاسخ دهندگان. 53
– فراوانی و درصد سابقه مصرف دارو پاسخ دهندگان. 54
– سابقه بیماری جسمی روانی 554
4-2 نتایج استنباطی 56
4-2-1 بررسی سوال اول. 56
4-2-2 بررسی سوال دوم. 57
4-2-3 بررسی سوال سوم. 58
4-2-4 بررسی سوال چهارم. 59
5-2-4 بررسی سوال پنجم.60
6-2-4 بررسی سوال ششم .62
فصل پنجم
بحث و نتیجهگیری
5-1 نتیجه گیری کلی 75
5-2 محدودیتهای پژوهش 76
5-3 پیشنهادهای پژوهشی 76
5-4 پیشنهادات کاربردی 76
منابع و مأخذ
منابع فارسی 78
منابع انگلیسی.84
ضمائم
پیوست الف : مقیاس سیستم های بازداری و فعالسازی رفتاری 92
پیوست ب : پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ 93
پیوست ج : پرسشنامه ابرازگری هیجانی 93
پیوست د : پرسشنامه کنترل هیجانی 94
مقدمه
دسترسی به اینترنت پدیده رو به گسترشی است و هر روز تعداد بیشتری از افراد در زمره استفاده کنندگان از اینترنت قرار میگیرند (زربخش بحری و همکاران، 1392). امروزه یکی از معضلات مهم زندگی در کنار فن آوری، اعتیاد به استفاده از فنآوریها یا وابستگی به آنها است که در همین ارتباط میزان گرایش جوانان به استفاده از اینترنت 5/78 درصد گزارش شده است (جلالی و همکاران، 1386). افزایش تعداد کاربران اینترنت در پژوهش چاین، و چنگ[1](2006) نیز تاکید شده است. این دیدگاه که اصطلاح اعتیاد فقط اعتیاد به مواد نیست و میتواند به شکل اعتیاد رفتاری هم وجود داشته باشد اولین بار توسط پل[2] در 1975 ارائه شد. طبق نظر پل آنچه که باعث میشود افراد نسبت به یک رفتار معتاد شوند، تجربه خوشایند نسبت به انجام آن رفتار است همانگونه که نسبت به مصرف مواد رخ میدهد. در اعتیاد اینترنتی فرد، نه به ماده بلکه به آنچه در رایانه انجام میدهد یا به احساسی که در هنگام انجام آن به او دست میدهد وابسته میشود (گود من[3]، 1990).
گلدبرگ[4] اولین بار در 1995، نشانگان اعتیاد به اینترنت[5] را مطرح کرد. نشانگان اعتیاد به اینترنت یا وابستگی رفتاری به اینترنت صرف نظر از این که آن را یک بیماری یا آسیب روانی یا معضل اجتماعی بدانیم پدیدهای است، مزمن، فراگیر و عودکننده که با صدمات جدی جسمانی، مالی، خانوادگی، اجتماعی و روانی همراه است. برخی از این صدمات را میتوان شامل هزینه روزافزون برای اینترنت و موضوعات مربوط به آن، احساس هیجانی ناخوشایند (مانند اضطراب، افسردگی و مانند آن) در زمانی که فرد در تماس با اینترنت نیست، قابلیت تحمل و عادت کردن به اثرات در اینترنت بودن، و انکار رفتارهای مشکل زا دانست (گونزالز[6]، 2008). دیویس[7](2001) دو نوع استفاده از اینترنت را معرفی کرده است. استفاده آسیبزای خاص[8] و استفاده آسیبزای تعمیمیافته[9]، استفاده آسیبزای خاص عبارت است از وابستگی به یک عملکرد خاص اینترنت مثل سرویسهای حراج آنلاین. این نوع وابستگی در نبود اینترنت هم وجود دارد. این نوع وابستگی را میتوان یکی از اشکال یک اختلال رفتاری وسیعتر دانست. استفاده آسیبزای تعمیمیافته استفاده افراطی عمومی و چند بعدی از اینترنت مانند بازی کردن، چت کردن، چک کردن ایمیل چندین بار در روز و حتی اتلاف وقت به صورت آنلاین و بدون هدف خاص را شامل میشود. وابستگی از نوع تعمیمیافته در نبود اینترنت وجود ندارد.
به نظر دیویس، علتهای دخیل در استفاده آسیب زا از اینترنت را میتوان در یک چهارچوب آمادگی- تنیدگی[10] توضیح داد. رفتار غیرعادی در نتیجه یک آمادگی (یک آسیب روانی موجود) و یک تنیدگی (یک اتفاق در زندگی) بروز میکند. در خصوص آمادگی عوامل متعدد مطرح شده است. دیویس (2001) اگرچه بر تحریفهای شناختی درباره خود و دنیا مانند «من فقط در اینترنت خوب هستم»، «وقتی آنلاین هستم برای خود کسی هستم» و یا «وقتی آنلاین نیستم کسی مرا دوست ندارد»، «اینترنت تنها دوست من است» در وابستگی شخص به اینترنت تاکید کرده، استفاده اسیب زا از اینترنت را به عنوان نوعی راهبرد سازشنایافته خودنظمدهی هیجان تلقی میکند که چه بسا افراد برای مقابله با هیجان منفی خود به کار میبرند. این عقیده گروس و لونسون (1997) که بیش از نیمی از اختلالهای مربوط به محور I و همه اختلالهای شخصیتی محور II در DSM شامل برخی بدنظمیهای هیجانی هستند همچنان مطرح است. نظم هیجانی بر این موضوع که افراد چه هیجانی را در چه زمانی داشته باشند و چگونه آن هیجانها را تجربه یا ابراز کنند تأثیر میگذارد (ریچارد و گروس[11]، 2000). یک شکل از نظم هیجانی، بازداری هیجان یا مخفی کردن هیجانی است که شخص احساس میکند. بازداری یا کنترل هیجانی[12] به افزایش برانگیختگی فیزیولوژیکی منجر میشود که البته این برانگیختگی فیزیولوژیکی میتواند در آسیبهای مختلف از جمله بیماریهای روان تنی نقش داشته باشد(باتلر[13]، 2001).
بعضی افراد هیجانهایشان را آزادانه و ظاهراً بدون نگرانی از پیامدهای آن ابراز میکنند ولی برخی دیگر در ابراز حالتهای هیجانی خود محافظه کار هستند (امونز و کلبی ، 1995). هلمرز و منت (1999) دریافتند که دشواری در شناسایی و توصیف هیجانها با ابرازگری هیجانی[14] همبستگی معکوس داردتبیین گری[15](1989؛ به نقل از آزادفلاح، 2000). از شخصیت، مبنای هیجانی روشنی دارد. گری عنوان میکند که گرایش به انواع خاصی از هیجانات به دلیل تفاوت درسیستم های مغزی/ رفتاری[16] است.
این نظریه بیان میدارد که ساختارهای مختلف مغز، سیستم های انگیزش اساسی را که در تعامل با تقویت رفتاری هستند، راه اندازی میکنند. سیستم فعال ساز رفتاری[17] مسیردوپامینرژیک و مدارهای کورتیک و-استریتو- پالیدو- تالامیک را دربر دارد. جایگاه این سیستم، لب پیشانی، بادامه و عقده های پایه میباشد و توسط محرک های خوشایند مرتبط با پاداش یا حذف تنبیه فعال میشود. به نظرمی رسد این سیستم برای تجاربی نظیر امید، وجد و شادی پاسخگو باشد. سیستم بازداری[18] در قسمت جداری- هیپوکامپی ساقه مغز، مدارپاپز و لب حدقه ای- پیشانی قراردارد (هیویج[19] و همکاران، 2006). نتایج برخی پژوهشها مانند فرانکن و موریس[20](2006) نشان میدهد بیش فعالی سیستم فعال ساز رفتاری موجب