گفتار اول:سیر تاریخی تشکیل دیوان بین المللی کیفری .۷۰
گفتار دوم:اهداف دیوان بین المللی کیفری .۷۴
۱.پایان دادن به بیکیفری .۷۷
۲.ایجاد اثر بازدارندگی ۷۸
۳.کمک به برقراری صلح ،عدالت و امنیت ۷۹
بخش دوم:ارزیابی شیوه های مبارزه با بیکیفری به وسیلهی دیوان بین المللی کیفری ۸۰
گفتار اول:اصل صلاحیت تکمیلی دیوان بین المللی کیفری .۸۰
۱:اصل تکمیلی بودن صلاحیت دیوان بین المللی کیفری .۸۱
۲:اصل صلاحیت تکمیلی دیوان به عنوان سازوکاری جهت مبارزه با بیکیفری ۸۳
۳.دولت غیرمایل .۸۶
الف.مصون نگه داشتن از مسؤولیت کیفری ۸۶
ب.تأخیر غیرقابل توجیه در رسیدگی ۸۶
ج.بیطرفانه یا مستقل نبودن رسیدگیها ۸۷
۴.عدم توانایی یک دولت در رسیدگی ۸۷
گفتار دوم:ارجاع یک وضعیت توسط شورای امنیت سازمان ملل به دیوان بین المللی کیفری در چارچوب اساسنامهی رم ۸۹
۱.صلاحیت ارجاع یک وضعیت توسط شورای امنیت به دیوان بین المللی کیفری ۹۰
۲.اهمیت ارجاع یک وضعیت توسط شورای امنیت به دادستان دیوان در مبارزه با بیکیفری ۹۶
گفتار سوم:تسری صلاحیت ذاتی دیوانبین المللیکیفری با تصویب یک قطعنامه توسط شورای امنیت ۱۰۰
گفتار چهارم:نادیده گرفتن مصونیت سران و مقامات ۱۰۵
۱.مبانی حقوقی نادیده گرفتن مصونیت سران و مقامات .۱۰۷
۲.اهمیت نادیده گرفته شدن مصونیت سران و مقامات دولتی در مبارزه با بیکیفری ۱۱۳
گفتار پنجم:عدم پذیرش عفو عمومی ۱۱۹
۱.مبانی تعهد دولتها در عدم اعطای عفو نسبت به مرتکبان جنایات بین المللی ۱۲۰
۲.دیدگاه اساسنامهی رم نسبت به اعطای عفو به مرتکبان جنایات بین المللی ۱۲۲
گفتار ششم:عدم پذیرش و پیش بینی مرور زمان .۱۲۷
نتیجهگیری ۱۳۲
پیشنهادها۱۳۶
منابع ۱۳۷
«انسانها فاقد هرگونه روحیهی حقوقی خالص و ناب هستند و فقط
در مقابل قواعد حقوقی الزام آور سر تسلیم فرود میآورند.» «ژرژ سل»
مقدمه
جوامع همواره در پی نظم و ترتیب دادن به امور خود بوده اند. در این مسیر بزهکاران همواره دشمنانی علیه نظم و امنیت تلقی شده اند که بایستی مورد مجازات قرار میگرفتند. بعد از تشکیل دولتهای مختلف در عرصه بین المللی ، روابط میان کشورها وارد مرحلهی جدیدی شد. در روابط بین دولتها و در عرصه بین المللی نیز برقراری نظم و امنیت و رسیدن به صلح و عدالت به همان اندازه روابط بین افراد در یک کشور دارای اهمیت است. بنابراین دولتها به منظور برقراری نظم وامنیت در عرصه بین المللی و داخلی ناگزیر از همکاری با یکدیگر جهت مبارزه با جنایتکاران بوده اند. از اواخر سدهی نوزدهم میلادی، دولتها به منظور دستیابی به بزهکارانی که با روشهای گوناگون از چنگال عدالت میگریختند و به سرزمین کشورهای دیگر پناه میبردند، به تدریج سازوکارهایی فراهم آوردند تا با مساعدت یکدیگر راههای فرار از کیفر را به روی بزهکاران ببندند. دولتها در نخستین گام با انعقاد معاهدات دوجانبه و گذر از فراز و نشیبهایی که حمایت از حقوق فردی و ملاحظات حاکمیت ملی ایجاب میکرد، به تدریج پذیرفتند که عبور بزهکاران از سرزمین دیگر کشورها نباید به منزلهی گذرنامهی بیکیفری آنان قلمداد گردد.(اردبیلی، ۱۳۸۶، ۱۳)
در قرن بیستم ارتباطات مردمی و پدیده جهانی شدن شتاب بیشتری گرفت ، در نتیجهی گسترش این روابط ، جرایم و جنایاتی که در این دوران به وقوع میپیوست ،اثرات ویرانگر بیشتری نسبت جرایم سدههای قبل داشت. در نتیجه با همان سازوکارهای پیشین مقدور نبود که به مبارزه با بیکیفری مرتکبان جنایات جدید اقدام نمود و سازوکارهای نوینی برای مبارزه با بیکیفری لازم بود.
۱.بیان مسأله
فکر تأسیس یک دادگاه دایمی کیفری بین المللی که صلاحیت رسیدگی به جرایم بین المللی را داشته باشد، از آغاز قرن بیستم و به ویژه بعد از پایان جنگ جهانی دوم وجود داشته است. در این راستا تلاشهای متعددی در زمانهای مختلف توسط اعضای اجتماع بین المللی به عمل آمده است. برای نمونه می توان به تشکیل دادگاههای نورنبرگ و توکیو، دادگاههای بین المللی کیفری برای یوگسلاوی سابق و روآندا و همچنین دادگاههای کیفری مختلط اشاره کرد. در نهایت اساسنامه ی دیوان بین المللی کیفری در ۱۷ ژوئیهی ۱۹۹۸ از سوی نشست نمایندگان تام الاختیار ملل متحد در شهر رم مورد پذیرش قرار گرفت و در سال ۲۰۰۲ لازم الاجرا شد.
یکی از مهم ترین اهداف دیوان بین المللی کیفری محاکمه و مجازات جنایتکاران بین المللی و محو بی کیفری است. در واقع هدف و شعار اصلی دیوان بین المللی کیفری مبارزه با بیکیفری است.بیکیفری به معنی داشتن مصونیت در مقابل مجازات است. در بند۳ دیباچهی اساسنامهی دیوان بین المللی کیفری مقررشده است که«با تأکید براینکه فجیعترین جنایاتی که موجب نگرانی جامعهی بین المللی میشوند، بی مجازات نمانند.» این امر حاکی از اهمیت مبارزه با بیکیفری برای دیوان است. در واقع دادگاه نماد این خواست بین المللی است که دیگر شدیدترین جنایاتی که موجب نگرانی اجتماع بین المللی میشوند، بی کیفر باقی نماند و تعقیب این جرایم به شیوه ای منصفانه ومستقل مورد رسیدگی قرار گیرد.
به علاوه دیوان می تواند از تجربههای نظامهای حقوقی کیفری داخلی نیز بهرهمند شود. در حقوق کیفری داخلی هدف از اعمال مجازات از یک طرف پیشگیری از ارتکاب جرم است و از طرف دیگر جامعه با اجرای مجازات سعی در تحقق عدالت دارد.(نوربها،۱۳۸۵، ۳۵۴).بنابر این می توان گفت که در حقوق بین المللی کیفری- همانند حقوق کیفری داخلی- تعیین کیفر و اعمال مجازات با هدف بازداندگی صورت می گیرد. در حقیقت دیوان نیز با توسل به این سازوکار از یک جهت مرتکبان جنایات فعلی را محاکمه و مجازات می نماید و از جهت دیگر به عنوان یک عامل بازدارنده عمل می کند.(Seibrt-fobr, 2002, 303) این مطلب در مورد دیگر دادگاههای بین المللی کیفری نیز صادق می باشد.
حال سوال اساسی این است که دیوان بین المللی کیفری چگونه و با توسل به چه ابزار یا سازوکارهایی می تواند به این هدف مهم- خاتمه دادن به بیکیفری- نایل شود؟ در این نوشتار نگارنده به بررسی نقش دیوان در مبارزه با بیکیفری و همچنین سازوکارهای مطلوب دیوان در این خصوص می پردازد.
ضرورت انجام تحقیق
درک این واقعیت که دیوان بین المللی کیفری ،که نهادی دایمی برای رسیدگی به جرایم مندرج در اساسنامهی رم است،چگونه می تواند اهداف خود را تحقق بخشد.از آنجا که مجازات جرایم ارتکابی در پیشگیری از ارتکاب جرایم در آینده مؤثر است،دیوان با پیش بینی سازوکارهایی در اساسنامهی خود سعی در محو جرایم موجب نگرانی بین المللی دارد.
4.سؤالهای تحقیق
۱ – آیا مجازات جنایات پیش بینی شده در مادهی ۵ اساسنامهی دیوان بین المللی کیفری می تواند در مبارزه با بیکیفری مؤثر باشد؟
۲ – آیا دیوان بین المللی کیفری برای مبارزه با بیکیفری سازوکارهای لازم را در اختیار دارد؟
۳ – آیا مفاد مادهی ۹۸ اساسنامهی دیوان می تواند به عنوان مانعی در مبارزه با بیکیفری توسط دیوان قلمداد شود؟
5.فرضیه های تحقیق
۱ – مجازات مرتکبان جنایات تحت صلاحیت دیوان می تواند در مبارزه با بیکیفری موثر باشد.
۲ – اساسنامهی دیوان بین المللی کیفری سازوکارهای لازم برای مبارزه با بیکیفری را مقرر نموده است.
۳ – مفاد ماده ۹۸ اساسنامهی دیوان می تواند به عنوان مانعی برای مبارزه با بیکیفری توسط دیوان قلمداد شود.
۶.هدفها وکاربرد های مورد انتظار از انجام تحقیق
شناخت اهداف دیوان بین المللی کیفری و سازوکارهایی که این نهاد بین المللی در محو بیکیفری دارد، تا از این راه بتوان به اهمیت تأسیس چنین نهادی،تأثیر آن بر نظام حقوقی داخلی ونقش آن در توسعهی حقوق بینالملل کیفری به عنوان شاخهای از حقوق بینالملل پی برد. این تحقیق می تواند برای دستگاه قضایی، پژوهشگران رشته حقوق و همچنین وزارت امورخارجه مفید باشد.
7.روش انجام تحقیق:
در این تحقیق جهت گردآوری اطلاعات مربوطه از منابع کتابخانهای،اسناد بین المللی و سایتهای اینترنتی مرتبط استفاده شده است.
8.ساماندهی طرح تحقیق:
جنایات بین المللی شامل ارتکاب اعمالی چون جنایت نسل کشی، جنایت علیه بشریت، جنایت جنگی ،دزدی دریایی، قاچاق مواد مخدر و. میباشد. مبارزه با بیکیفر ماندن این جنایتکاران دولتها را به سوی همکاری با یکدیگر سوق داده است. در واقع مرتکبان این جنایات بایستی در محاکم داخلی یا بین المللی مورد محاکمه و مجازات قرار گیرند.
در این نوشتار ابتدا سعی میشود در فصل اول از اهمیت مبارزه با بیکیفری و چگونگی تأمین این هدف بحث شود. در بخش اول از این فصل سعی بر معرفی نمودن ، مبارزه با بیکیفری به عنوان یک آرمان جامعهی جهانی است. یکی از ابزارهای در دسترس جامعهی بین المللی برای رسیدن به این آرمان خود و جامهی عمل پوشانیدن به آن تشکیل محاکم بین المللی کیفری است. بدین منظور در بخش دوم پیشینهای از تشکیل و اقدامات محاکم تشکیل شده از بریساخ تا رم مورد بررسی قرار میگیرد. جامعهی بین المللی برای رسیدن به اهداف خود در مبارزه با بیکیفری بدون شک با موانعی مواجه است که بدون شناخت این موانع رسیدن به منظور چندان آسان نخواهد بود.